nestje bouwen

Als een gekooide mijnkanarie, dat van z’n stokje gevallen was

Dat is hoe ik me voelde 1 jaar geleden

Jarenlang dag in dag uit de mijnschacht in, gekwetterd om anderen te redden en te zorgen dat zij veilig waren. Heeft een mijnkanarie een andere keuze dan?

Gelukkig werd ik terug bovengronds gedragen en kon ik wat nieuwe zuurstof krijgen

Anja hielp me bouwen aan een nestje, een nestje waar ik veilig was

Stug stro, waarvan ik dacht dat deze niet kon dienen en die ik zelf wou weggooien, bleek net een stevige basis om op verder te bouwen

Dunne twijgjes bleken sterke elementen te zijn, door ze met zorg en veel oefening in het nest te vlechten

Het nest kon dienen om in te rusten, uit te huilen waar nodig, maar het werd ook een veilige haven van waaruit ik af en toe al eens een proefvluchtje kon maken

Makkelijk was het allerminst. Ik heb regelmatig angst gevoeld om tijdens een oefenvlucht naar beneden te tuimelen … als ik al aan de oefenvlucht gestart was, want even goed durfde ik het nest niet uit

Steeds opnieuw liet Anja me kijken naar wat er al wel lukte en goed ging. En steeds opnieuw gaf ze me het figuurlijk duwtje in m’n rug om het te proberen.

En dan scheen op een dag de zon terug zo helder, dat ik het voelde kriebelen om een grotere vlucht te maken. M’n veren schitterend in allerlei kleuren, zoals ik ze nog nooit gezien had. M’n kopje rechtop, borst vooruit… en daar ging ik … terug de wereld in!

De kooi is er niet meer … ze is er ook nooit geweest eigenlijk. De kooi bestond enkel in m’n hoofd

Nu ben ik meer dan ooit klaar om uit te vliegen

Horizonten te verkennen

Gekende, oude, maar ook nieuwe horizonten

Het maakt niet uit

Zo lang ik zelf maar de keuze maak waar ik naartoe vlieg

En er zal regen komen, stormen zelfs. Af en toe zal ik moeten schuilen in het nest

Opnieuw stro en twijgjes zoeken en invlechten, herschikken waar nodig

Niet vergeten om m’n veertjes eens goed te poetsen (voor een vogeltje betekent dit veel meer dan enkel zelfzorg)

En dan … hoef ik niet meer te wachten tot de zon weer schijnt. Ook bij regen en tegenwind kan ik het nest verlaten. Wetende dat het nest er is voor wanneer het nodig is. Maar vooral met vertrouwen en goesting … Wie weet probeer ik op een dag wel eens een looping? Anja zei me ooit “laat de gekkigheid maar toe” 😊

Ik voel me een geluksvogel dat ik haar mocht ontmoeten …